Even voorstellen: locatieleider Justin
[HOUTEN] In de laatste vakantieweek staat Houten in het teken van Fladderen. Van 19 tot en met 22 augustus trekken kinderen, locatieleiders en groepsleiders met elkaar op. Alles voor een fantastische laatste vakantieweek. Wie zijn de mensen die dit festijn organiseren? Wat betekent Fladderen voor hen? Deze week vertelt Justin Jansen (35), locatieleider van het Kamp voor groep 7 en 8, over zijn inzet.
Keten mag op Fladderen: ‘Kinderen worden vanzelf zo moe dat ze toch een keer slapen’
door Irene van Valen
Als locatieleider van Het Kamp geniet Justin van de samenwerking met mensen van verschillende achtergronden. "Ik ben vrachtwagenchauffeur, maar werk bijvoorbeeld samen met een student, een brandweerman, een ambulance medewerker en een bouwvakker. Verschillen vallen weg bij het organiseren van Het Kamp en in het optrekken met de kinderen. We staan als één man voor een onvergetelijk kamp, plezier en veiligheid voor de kinderen. Dit wordt mijn zestiende keer,” zegt Justin. Hij is als locatieleider de eindverantwoordelijke en ziet in rust zijn kracht. "Je krijgt me niet snel gek,” zegt hij.
[JONG GELEERD] "Fladderen ontstond met het idee om kinderen die niet op vakantie konden toch een bijzondere vakantieweek te gunnen. Wij gingen elk jaar op vakantie, maar hielden deze week vrij voor Fladderen.” legt Justin uit. Justins ouders waren altijd zeer actief bij Fladderen, daarom fladderden hij en zijn drie broers en twee zussen ieder jaar mee. Het 12+ kamp bestond toen nog niet, dus hij viel een paar jaar uit tot hij zich op mocht geven als vrijwilliger op locatie De Grund. Op zijn achttiende mocht hij mee als kampleiding. "Het grappige is dat een andere Justin onverwacht uitviel. Omdat wij dezelfde maat polo hadden, kon ik zonder problemen zijn gepersonaliseerde poloshirt overnemen. Die shirts dragen we nog ieder jaar, steeds in een andere kleur,” legt Justin uit en draait zich om. Zijn voornaam staat achter op het poloshirt.
"Fladderen ontstond met het idee om kinderen die niet op vakantie konden toch een bijzondere vakantieweek te gunnen."
[VERANDERINGEN] Een verandering waar Justin zich sterk voor maakte, was het verlengen van het kamp. "Als je de ene dag kwijt bent door het fietsen naar het kamp, dan een dag kamp hebt en de volgende dag in de middag weer vertrekt, voelt het niet echt als een kamp. Met een dag extra wel,” legt Justin uit. Een andere opvallende verandering ziet hij in veranderde regels. "Vroeger golden strengere regels. De kinderen moesten een bepaalde tijd in bed liggen en ze moesten op griezeltocht. Dat laten we nu los. Ze mogen keten of een nacht doorhalen, ze worden vanzelf zo moe dat ze toch wel een keer slapen,” lacht hij.
"Voor sommige kinderen bleek de griezeltocht te spannend. Het is niet langer verplicht, maar we stimuleren kinderen wel mee te doen. De spanning begint overigens al met het feit dat het donker is, ze zijn in het bos en ze weten dat ze gaan schrikken. Voor sommigen is dat al te veel. De grootste angst zat bij de clowns die ineens tevoorschijn kwamen. En wat te denken van een vrachtwagen die echt niet te zien was, maar ineens zijn lichten ontstak en de motor startte.”
De tekst gaat verder onder de afbeelding
"Zolang we er samen voor gaan, luisteren naar elkaar en toestaan dat we nadenken of iets anders kan, ben je als team goed bezig."
[GROTER GEHEEL] De meeste voldoening ervaart Justin als het kamp afgelopen is en dat de kinderen dan nog altijd enthousiast zijn. "Als zij zo afscheid nemen, hebben wij, zeventien vrijwilligers, iets goed gedaan. De meeste vrijwilligers draaien al langer mee. Als er nieuwe mensen bij komen, vraagt dat om aanpassen en krijgen we nieuwe ideeën. Dat is voor de een gemakkelijker te accepteren dan voor de ander. Maar zolang we er samen voor gaan, luisteren naar elkaar en toestaan dat we nadenken of iets anders kan, ben je als team goed bezig. Het belangrijkste is dat we elkaar in de waarde laten en de kinderen op het oog houden. Daarbij houd ik altijd in het oog dat we een deel zijn van een groter geheel, ook al zitten wij in Amersfoort. Fladderen is van Houten. Daarom stimuleer ik de vrijwilligers om mee te doen met fladderactiviteiten gedurende het jaar. Dan ervaar je een sterker wij-gevoel. Dat vind ik belangrijk. Dat voelen wij het meest op het afsluitende feest na Fladderen. Dan ontmoeten we alle vrijwilligers en komt alles samen. Iedereen gaf drie, vier of vijf vakantiedagen op om kinderen een onvergetelijke tijd te gunnen. Die vijf vakantiedagen die ik hiervoor vrij neem, zijn de eerste die ik standaard vastleg. De rest komt daarna,” besluit Justin.
Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met het Houtens Nieuws.